Νομίζω ήταν 1987 και ήμουν 12 χρονών. Ο πατέρας μας πήρε μαζί του σε επίσκεψη σε πανεπιστήμια της – τότε σοσιαλιστικής – Βουλγαρίας. Το σύντομο ταξίδι στη γείτονα χώρα προσφέρει τα μοναδικά προσωπικά επιτόπια βιώματα σε χώρα που οικοδομούσε το σοσιαλισμό. Αργότερα με βοήθησαν σε πολλές ανταλλαγές απόψεων με κατοίκους διαφόρων από αυτές τις χώρες σχετικά με το τι δε δούλεψε και χάσανε τόσα κοινωνικά κεκτημένα.
(more…)Tag: ΚΚΕ
Ελλάδα, 2019 – 2023
Σε ένα μήνα έχουμε εθνικές εκλογές. Φαίνεται πώς μετά από αρκετά χρόνια θα μπορέσω να ασκήσω το εκλογικό μου δικαίωμα. Η προοπτική με γεμίζει χαρά. Κι όμως είναι παράξενο, μια και η λογική με προετοιμάζει για μια ακόμα σκληρή τετραετία με το λαό μας να έχει αυτοπυρποληθεί. (more…)
Τα παιδιά της τραμουντάνας
Μυθιστόρημα του Άρη Σκιαδόπουλου. Εκδόσεις Γαβριηλίδης. Αθήνα 2012.
Πασχίζω να θυμηθώ πώς βρέθηκε στα χέρια μου το βιβλίο. Στην ξενιτιά οι αισθήσεις που δημιουργεί ένα αυθεντικό έργο βιώνονται πιο έντονα, ή έτσι μου φαίνεται. Λέει στο τέλος του (6 Μάη 2012): “Μάλλον δεν αντιστάθηκα όσο έπρεπε σ΄αυτά που θα ‘πρεπε.”
Ποιός που συλλογίζεται δεν έχει αναρωτηθεί το ίδιο;
Προεκλογικά
Επιτρέψτε μου τρείς προτάσεις στην ξύλινη γλώσσα (ή περάστε στο ψητό και εφήμερο προσπερνώντας την εισαγωγική παράγραφο).
πολιτικοποιημένη μυγοσκοτώστρα
Είναι σωστό και λογικό
μερικά δικά μου προβλήματα
αδιάφορη να σε αφήνουν.
Κι ούτε σε ποίμα σύνηθες είναι να γράφονται
τέτοιου είδους σκέψεις
που εδώ ακολουθούν.
Μα, ελπίζω το γνωρίζεις ήδη,
στους συνηθισμένους δε συγκαταλέχθηκα ποτέ.
fanismissirlis 