Τσικιουΐτε

Οι γραμμές αυτές γράφονται από το Μεξικό, 9 Μάη 2015, 70 χρόνια ανήμερα της αντιφασιστικής νίκης που σήμανε το τέλος του Β’ παγκόσμιου πολέμου κι ενώ στην Ελλάδα, 10 Μάη 2015, ξημερώνει η γιορτή της μητέρας. Τι καλύτερη γιορτή για τις μάνες όλου του κόσμου να μην σκοτώνονται τα παιδιά τους στον πόλεμο. Αφιερώνω, λοιπόν, το Τσικιουΐτε στη δική μου μητέρα.

.

Μερικές φορές είναι χαρούμενα

τα τιτιβίσματα των πουλιών

την ώρα που πορφυραίνει ο ουρανός

πίσω από το Τσικιουΐτε.

.

Ήσυχη συνείδηση

κι όμως δεν ησυχάζει

όπως το δειλινό.

.

Τόσα φωτάκια θ΄ανάψουν σε λίγο

στις πλαγιές του Τσικιουΐτε

όσες κι οι ψυχές που ακόμα

στο σπίτι δεν επέστρεψαν να ξεκουραστούν.

.

Αν ο κινηματογράφος ήταν ελεύθερος για όλους

κι αν από τις δουλειές τους είχαν σχολάσει ήδη

δε θα είμασταν πιο αγαπημένοι;

.

3 thoughts on “Τσικιουΐτε

  1. Chiquihuite

    On occasions,
    all the birds will sing happily
    that moment the sky paints red
    behind the Chiquihuite.

    My calm consciousness
    never calms down
    as the late evening.

    So many little lights will turn on shortly
    on the sides of the Chiquihuite
    so many as the souls who have yet
    to return to their homes to rest.

    If the cinema was free for all
    and if all had finished working for the day
    wouldn’t we live more lovingly?

Leave a Reply

Fill in your details below or click an icon to log in:

WordPress.com Logo

You are commenting using your WordPress.com account. Log Out /  Change )

Twitter picture

You are commenting using your Twitter account. Log Out /  Change )

Facebook photo

You are commenting using your Facebook account. Log Out /  Change )

Connecting to %s