Ήταν πολύ όμορφη. Πράσινα μάτια, πλούσια κατσαρά μαλλιά, καλλίγραμμη. Κάπως ασυνήθιστο για τέτοια παρουσία, λιγομίλητη και μαζεμένη. Μίλαγε περισσότερο ο άντρας της, κι εκείνος ωραίος, με μάτια που καρφώνανε, αλλά και σε κοιτάζανε σε βάθος, έτσι που σε κέρδιζαν πολύ γρήγορα. Μίλαγε, φαίνεται, και για τους δυο. Ειδικά όταν πήγαινε η κουβέντα στην αγάπη του για τις μοτοσικλέτες – του άρεσε να διηγείται πώς όταν την πρωτογνώρισε εκείνη δίσταζε να ανέβει, αλλά σύντομα οι βόλτες τους καβάλα ήταν η καλύτερή της! Όταν γεννήθηκε η κόρη της, αποφάσισε να τις κόψει. Το μητρικό ένστικτο μαζί με όσα μαθαίνανε από τον κύκλο του συζύγου (η μηχανή έχει κινδύνους κι είχε χάσει φίλο γκαρδιακό). Αλλά εκείνον τον άφηνε, “ευτυχώς!”, έλεγε και χαμογελούσε. Οι στροφές στα δάση έξω από την πόλη υπάρχουν για να τις κατεβαίνουμε η παρέα, έλεγε. Τα μάτια του και το χαμόγελο. Αυτά ερωτεύτηκε το δίχως άλλο, καθρέφτες μιας ψυχής έξω καρδιά.
Tag: Short story
LA TUMBA DE UN GENIO
Little Muriom and the kind sea | Stavros Koutrakis
I translate a short story by the Samian γεωργός (home-scale grower of plants and animals), painter, sculptor, musician and author Stavros Koutrakis (who ‘d rather I don’t list all these qualifications, so please add “amateur” before them). The original was published in 2004 and I posted it here a few days ago, with the author’s permission, moved by the flee of refugees from the Middle East, the deaths of so many innocent in the Aegean sea. Then, earlier today, Paris was rattled in the name of Allah, allegedly to revenge the imperialist crimes in Syria. The military-political-economic aggression of the West and the regressive organizations in the Middle East and elsewhere that murder to “terrorize” are two sides of the same coin. Humanity should trash this coin decisively.
fanismissirlis 