Όσο το σύστημα κυριαρχεί, βρίσκει πρόθυμες τύπου Αδαμαντία Οικονόμου να προστατεύουν εγκληματικές, φασιστικές οργανώσεις. Αντιγράφω ένα μικρό απόσπασμα από τον κοκκινολαίμη του Jo Nesbø (μετάφραση από τα αγγλικά του Χαράλαμπου Γιαννακόπουλου, εκδόσεις Μεταίχμιο):

“Μια δυο ερωτήσεις και τελειώνω, εντιμότατε”. Η φωνή ήταν ευγενική και σιγανή. Το φωτάκι κάτω από το μικρόφωνο είχε γίνει πράσινο τώρα.
“Όταν, λοιπόν, στις εννέα η ώρα της 3ης Ιανουαρίου μπήκατε στο Κεμπάπ του Ντένις στην οδό Ντρόνινγκεν, είχατε την ξεκάθαρη πρόθεση να εκπληρώσετε το καθήκον της προστασίας της φυλής μας, για το οποίο μόλις τώρα μας μιλήσατε;”
Ο Γιούχαν Κρον τινάχτηκε στο μικρόφωνό του.
“Ο πελάτης μου έχει ήδη απαντήσει ότι ο καβγάς προέκυψε μεταξύ αυτού και του βιετναμέζου ιδιοκτήτη”. Κόκκινο φωτάκι. “Τον προκάλεσαν” είπε ο Κρον. “Δεν υπάρχει κανένας απολύτως λόγος να υποθέτουμε προμελέτη”.
Ο Γκροθ έκλεισε τα μάτια του.
“Αν όσα υποστηρίζει ο συνήγορος υπεράσπισης σας, κύριε Όλσεν, είναι ακριβή, τότε λοιπόν ήταν τυχαίο το γεγονός ότι κουβαλούσατε μαζί σας ένα μπαστούνι του μπέιζμπολ εκείνη την ώρα;”
“Για αυτοάμυνα” διέκοψε ο Κρον και απελπισμένος σήκωσε τα χέρια του ψηλά. “Εντιμότατε, ο πελάτης μου έχει ήδη απαντήσει σε όλες αυτές τις ερωτήσεις”.

Τέλος αποσπάσματος.

Στη Μάγδα Φύσσα και όσους μπορούν ακόμα να λέγονται άνθρωποι, που θα συνεχίσουν τον αγώνα, αφιερωμένος ο Μπέρτολτ Μπρεχτ σε μελοποίηση του Θάνου Μικρούτσικου (περαστικά σου, Θάνο) και σε εκτέλεση της Μαρίας Δημητριάδη