το σώμα της εξερευνώντας
μαγευμένος
μεταλλικά γλιστρήματα ηλεκτρονίων
ξεχάστηκα;
βολεύτηκα;
κρύφτηκα;
την ηδονή του Επίκουρου
σοφία αν τη θεώρησαν οι μεν
οι άλλοι, οι πολλοί, δεν τη γευτήκανε
.
ζουζουνιστή
το χρώμα των ματιών της
μα και τα χρώματα που κράτησε μέσα της
για ποιο σκοπό;
με τι προοπτική;
εγωϊστικά ή γενναιόδωρα;
αντι να παλέψω εκεί που είδα τις δυσκολίες
έδωσα τις μάχες στα καθημερινά
κι αν κερδισμένες θεωρηθούν, να δούμε τι θα αφήσουν
.
Χρόνια πολλά λαγνείας
η λατρεμένη ένα μυστικό της
μοιράστηκε σε μένα
να το μοιραστώ κι εγώ με τη σειρά μου;
ή το κρατώ και πορεύομαι;
κάτι μοναδικά δικό μας μέσα μου;
Ανεξερεύνητα βάθη στο μυαλό του καθενός
κι όλοι μαζί κάτι να κάνουμε αν μπορούμε
που ο καθένας στο ζύγι του θα κρίνει.
fanismissirlis 
from the jar’s inside
exploring her body
bewildered
metallic electrons slippering
did I forget?
did I conform?
did I hide?
Epicurean hedonism
some considered wisdom
the rest, the many, never experienced it
buzzing
the color of her eyes
the colors she kept inside her
for which purpose?
to what perspective?
selfish or generous?
instead of fighting where I saw the difficulties
I gave the day-to-day struggles
consider them won; still to be seen what turned out of them
after many years of worship
the adored one shared
a secret of hers with me
should I now go on to share it further?
or should I hold on it and stroll along,
a unique bond between us kept within?
unexplored depths in each one’s mind
and all, together, seeking to achieve something if we can
each one assessing the outcome on their own personal scale
(Translation for Michael Russell, after hearing his seminar at UCL, accessed here: https://jfallen.org/lectures/russell/index.html)