Στάσου.
Ο Καταράχτης από μακριά μοιάζει πιο ήσυχος.
Δυο νέοι ξεσηκωμένοι.
Η αδικία τους κίνησε.
Ελευθερία κι αδελφοσύνη αναζητούν.
. (more…)
Στάσου.
Ο Καταράχτης από μακριά μοιάζει πιο ήσυχος.
Δυο νέοι ξεσηκωμένοι.
Η αδικία τους κίνησε.
Ελευθερία κι αδελφοσύνη αναζητούν.
. (more…)
Επιτρέψτε μου τρείς προτάσεις στην ξύλινη γλώσσα (ή περάστε στο ψητό και εφήμερο προσπερνώντας την εισαγωγική παράγραφο).
Δημιοψήφισμα
Σε ρώτησαν αν συμφωνείς με το μνημόνιο
παροτρύνοντάς σε ν’ αρνηθείς
στο σφαγείο να σε παν ωσάν να ήσουν πρόβατο
Έστιν ουν τραγωδία___________________It is a tragedy
τα πανιά που δεν άλλαξες Θησέα,_that you didn’t change the sail Theseus,
αφού το Μινόταυρο νίκησες__________ since you have won the Minotaur
χάρη στη γενναιότητά σου____________thanks to your bravery
και χάρη της Αριάδνης._______________ and thanks to Ariadne.
_
(more…)
I stayed up last night watching the results of the election coming in (with the advantage of the time zone difference between the UK and Mexico). I hadn’t thought I cared enough, but there is something moving about people casting their ballots, especially when one knows something about the circumstances they live in and the positions advocated by the mainstream political parties. Memories from my five years in London were revived. (more…)
Σύμβολα
Ο νέος πρωθυπουργός της Ελλάδας
την πρώτη μέρα άφησε ένα λουλούδι
στο σκοπευτήριο της Καισαριανής
τιμή στους εκτελεσμένους Κομμουνιστές.
Ο ραδιοφωνικός σταθμός το Κόκκινο
παίζει κάθε μέρα σιγανοσφύριγμα
τη μελωδία της τρίτης διεθνούς.
“Στο nein των Γερμανών
πρέπει ένα όχι των Ελλήνων.” (more…)
Είναι σωστό και λογικό
μερικά δικά μου προβλήματα
αδιάφορη να σε αφήνουν.
Κι ούτε σε ποίμα σύνηθες είναι να γράφονται
τέτοιου είδους σκέψεις
που εδώ ακολουθούν.
Μα, ελπίζω το γνωρίζεις ήδη,
στους συνηθισμένους δε συγκαταλέχθηκα ποτέ.
Αναγνώστρια, αναγνώστη, καλή χρονιά!
Σκέψεις μου μετατρέπονται σε ερωτήματα και αποτελούν ιδία κριτήρια ψήφου: τι θέλουμε να παράγουμε σε κάθε τόπο και συνολικά ως χώρα και για πιο σκοπό. Σε ποια κατεύθυνση και πάνω σε ποιους ανθρώπους, ποια τεχνολογία, ποιες πρώτες ύλες βασίζουμε την οικονομία της χώρας. Με ποιο τρόπο είναι καλύτερα να πέρνουμε – και όταν χρειάζεται να αναθεωρούμε – τις σχετικές αποφάσεις.
Αυτά τα κόκκινα σημάδια στους τοίχους μπορεί να είναι κι από αίμα.
Αυτά τα κόκκινα σημάδια στους δρόμους μπορεί να είναι από αίμα.
Αυτά τα κόκκινα σημάδια στα τραπέζια που τρώμε ήσυχοι,
στα καθαρά χέρια μας,
στα μάγουλα των παιδιών μας,
μπορεί να είναι από αίμα.
Όλο το κόκκινο στις μέρες μας είναι αίμα.
Και μη γελιέστε.
Δεν είναι κανένα λιόγερμα που χτυπάει τον απέναντι τοίχο.
In a post written in the Greek language, I asked readers what they would be voting in the upcoming elections, trying to summarise the 43 choices of parties or coalitions between parties that are participating from my country. Greece is often referred to as the birthplace of democracy and – if the number of parties is any indicator – seems to be in an intense period of soul-searching. No doubt the economic crisis is being reflected here. I pointed out that job insecurity or enhanced mobility (two expressions of a similar process) is now infecting the political world. It is important to note the irony of a workforce being continuously moved around despite – in so many areas of the economy – the jobs it serves remaining still.
With the above as a brief introduction, I present here two tables for a wider audience who may wish to ‘read’ into the Greek participation in the process. The first one – in English – is the summary of my analysis. Therefore there is a subjective component in grouping together the 43 parties into 13 categories that may be more recognisable – based on their ideology, which trascends our culture. I think my message on twitter with the results from local elections shows such categorisation is useful – see